پیوستن مدنگ به براهک

در حال مطالعه بودم که مدنگ سراسیمه وارد شد 

مدنگ : تراغالی بجنتت براهک معلوم میشه کجائی؟ 

براهک : علیک سلام ، مدنگ جان اگر زیر کفشهایت را نگاه کنی مرا می بینی 

مدنگ : اولآ من جوتی نمی پوشم و سواس به پا دارم و کف سواسم فقط خار کرت و کنار و پشکل شتر هست شما را انجا نمی بینم 

براهک : نوعی تعارف بود مدنگ عزیز ، بنده در منزلم و در خدمت شما 

مدنگ : بسه ترا بخدا این جامه دراویش و افتادگی را از تن در ار و فروتنی را گوشه ای پرتاب کن و با قلم برنده جواب بد خواهانت را بده  

براهک : که چی بشه؟  

مدنگ : اثبات حقانیت !!!!!!! 

براهک :شوخی پرواز من رنگ بهار ناز کیست            
                      چون پر طاووس خویش را در چمن گم کرده ام  

مدنگ :چون نفس از مدعای جستجو آگه نیم        
                      این قدر دانم که چیزی هست و من گم کرده ام  

براهک : می بینم در زمینه ادبیات پیشرفته هائی هم داشته اید؟ !!!!! 

مدنگ : ولی جای سین و صاد را همیشه گم می کنم  

براهک : این معضلی کلی است و خیلیها از این رنج می برند

مدنگ : وقتیکه تو و ان طاهوی بی وفا مرا تنها گذاشتید اشعار فوق و این شعر را همیشه به یادتان زمزمه می کردم  : از زبان دیگران درد دلم باید شنید              
                               کز غم هجران چو نی راز سخن گم کرده ام 

براهک : زنده باشی دوست من ولی این رفتنها از قواعد اصلی این بازیست باید بنحوی با انها کنار امد 

مدنگ : ولی می گویند شما چهار تا سایت دارید چرا مرا شریک نکردید؟ 

براهک : باور کن حتی یک سایت هم ندارم و اداره یک سایت ملزم به وقت و تیمی کامل است و اینی که دوستان بعنوان سایت از ان یاد می کنند وبلاگ است که همین وبلاگ را زورکی به روز می کنم و نوشتن چهار بلاگ از عهده من خارجه  ، درثانی داشتن سایت مگر منفعتی داره که بخوام شما را شریک کنم؟ 

مدنگ : یکی به اسم جامکو نیوز امده این دیگه کیه؟ 

براهک : کار، کار انگلیسه !!!!!  حالا همه میگند که کار منه ، از این حرفها گذشته این چند مدت چکار میکردی؟ 

مدنگ : بعد از خودکشی مجازی طاهو من با یکی از دوستان ساکن زهوکی شروع به کارخلاف کردیم اول با تریاک شروع بعد هم دوستم گفت یک کار پرسود انجام میدیم و رفتیم سراغ چاپ اسکناسهای جعلی ولی بعد از دو دقیقه از پخش اولین اسکناسها لو رفتیم و دوستم را دستگیر کردند 

براهک : عجب حتمآ ناشیانه چاپ کرده اید واز کاغذهای معمولی استفاده کرده بودید؟ 

مدنگ : نه اتفاقآ طراحی و کاغذ اون با کارهای بانک مرکزی مو نمی زد ولی ما اسکناس ششصد تومانی را چاپ کردیم واسه همین هم لو رفتیم 

براهک : عجب ، مدنگ جان به همان شترهایت برس که تو اینکاره نیستی  

مدنگ : حالا شما برنامه اتان برای اداره اینجا چیست ؟ دوباره با وبلاگهای مخالف به کل کل می پردازید؟ 

براهک : فعلآ که از لحاظ زمانی در مضیقه هستم ولی اگروقت بیشتری پیدا کنم سرعت عملم را در اینجا زیاد می کنم و من هم طبق معمول بسته به شرایط حاکم عالم مجازی قلم می زنم و روش سابق را با تغیراتی جزئی در پیش می گیرم  

مدنگ : و با اینهائی که بصورت گروهی در پی مقابله با شما هستند چه می کنید؟ 

براهک : کسی در پی مقابله با ما نیست و این حرفها ساخته تخیلات بعضیهاست 

مدنگ : بعد از پست عجیب و غریب بلاگ بازگر بر علیه شما خیلیها من جمله گمنام بر علیه شما موضع گرفتند  

براهک : وبلاگ بازگر از دوستان ماست و من هم رامی بازگری و هم چوک جیفری کاراکتر محوری انجا را خیلی دوست دارم و خیلیها هم این بلاگ را به من منتسب می کنند و ان بلاگی که در مقابل ما موضع گرفت روستای بازگر بود که ایشان هم ازادند در مقابل ما موضع بگیرند و نظر خاصی نبست به ان پست ندارم ولی گمنام ، ایشان استاد بنده هستند و هرچه را بنویسند به صلاح همه است و حتی اگر وجود این بلاگ را صلاح ندانند بنده اینجا را حذف می کنم . مدنگ جان اینرا در نظر بگیر استاد گمنام و درک از شخصیتهای کلیدی و تعین کننده هستند و کامنت اخیر درک را شاید کسی نفهمید ولی من منظور ایشان را گرفتم  

مدنگ : واین که سین و صاد را در جای اصلی شان استفاده نمی کنند ؟ 

براهک : این رویکردی کلی در ایران است، مساجد شدند کتابخانه و دانشگاه جای نماز خواندن ، روزه خوان حاکم و نهادهای نظامی و امنیتی خط دهنده های احزاب سیاسی و
و رجال سیاسی یا خارج از کشور هستند و یا در زندان  

مدنگ : حالا ماشین یا موتوری اگر داری روشن کن بریم بازگر حسین دلشاد رامی بازگری  اورده خونه اش و میخواد شما را صلح کنه  

براهک : نهار هم میده ؟ 

مدنگ : اره یک یک چپشت هم سر بریده  

براهک : ماشین ندارم ولی زنگ می زنم اژانش با ماشین استیو می رویم  

.................. ادامه دارد